سکوت

دیشب چارشنبه سوری شب بو، ایمسالˇ آخری شب، چارشنبه سوری بو، سینما جی واگردستئن دوبوم خانه کی فک بوکودم هسه کی بیکار ایسم ایپچه بیشتر شهرˇ مئن دؤر بزنم، حدود ساعت هفت هفت و رب بو کی کم کم سرصدا شرو بُبُست، بوگوفتم بشم بخانه بهتره، هم ان کی زیاد دل و دماغ نأشتیم هم ان کی چارشنبه سوریو اجور مراسمانأ خوش نأرم، منظریه جی که امون دوبوم فک کودیم ان همه سرصدا یو شولوغی مئن بیخیال تر از من ده وجود نأره، می دس می جیبˇ دورون بو و کلا بی تفاوت قدم زئیم، ننم از چی بو ولی ایزه ناراحت بوم، زیاد جمعیتا درک نوکودیم، نأنستیم ایتا کبریتی صدا چوتو تأنه ادمه شادا کؤنه، مخصوصن وختی انه صدا ادمی گوشˇ مئن دیپیچه، منظریه سر کی فارئسأم ایتا آتش نشانی ماشینأ بیدئم، بعد اون رانندأ بیدئم کی خوره تخت خوفته بو، تختˇ تخت، انار هیچ وخت بیدار نوبو، ایته لبخند بزئم بفأمستم می ویجه بیخیال ترم ا شهرˇ مئن ایسه. جالبتر ان کی فانرسه به توشیبا ایته خانوادأ بیدئم کی اوشانی پیله ترأن کولوش خیابان مئن واشه بید(پهن کردن)، اوشأنی کوجی زأکأنم ترقه امرأ خوشانˇ رˇ حال کودید، کاش مردوم همیشه تأنستید هأجور ساده چیکچی امرأ خوش ببید.

توسعه

چند روز پیش وقتی از هیاهوی مطهری در ساعت اوج شلوغی به صیقلان رسیدم، وقتی از بلوار جدید خواستم برم تختی برام یه چیز جالب بود، این که آنطرف میدان چقدر هیاهو و شلوغی، این سمت تا دلت بخواد سکوت، آن سمت اگر با کسی بخوای حرفی بزنی که هر کسی نشنوه گاهی باید درگوشی بگی، اینور من و یکی از دوستان با هم ترانه درخت ابی رو با صدای بلند خواندیم، یا وقتی از جاده پیربازار به سمت رشت حرکت کنیم، انور رود، گلسار هست اینور فقط جاده پیربازار، از ابعاد فرهنگی و سبک زندگی مردم و نوع بیان و زبان گرفته تا قیمت مایحتاج زندگی و خانه و ملک و مغازه، از ایم طرف رود تا آن سوی رود از زمین هست تا آسمان. خیلی از جاهای دیگه رشت هم هست که تقریبا کم و بیش همین وضعیت رو دارن.